My first week in Beijing
Door: Romy
Blijf op de hoogte en volg Romy
07 September 2013 | China, Peking
Okay, ik ben nu een week in Beijing. Deze week was zo ongelofelijk druk dat ik me pas vandaag herinnerde dat ik woensdag een reisverslag wou schrijven.
Vorige week zaterdag ben ik hier dus aangekomen. De volgende dag ben ik met de metro naar het plein van de hemelse vrede gegaan. Dit is een immens groot plein in het midden van Beijing. Toen ik het grote metro station uit liep, realiseerde ik me dat ik ff was vergeten hoe groot dat plein was. Het is echt immens groot en er zijn heel erg veel toeristen. Vooral veel Chinese toeristen die soms nog foto’s van mij proberen te maken. Het plein wordt omringd door het nationale museum en the great hall of People. Dit is het “parlement” van China dat eens in de 5 jaar bijeenkomt en dus een gigantisch groot gebouw nodig heeft. Midden op het plein staat een monument for the People heros dat nog een beetje schaduw geeft. Aan de andere kant van de weg staat the gate of heavenly peace. Dit is het begin van the forbidden city. Na dat ik 30 min op het plein had rond gelopen besloot ik onder de weg door te gaan en naar de verboden stad te gaan. ( ja onder de weg door, het was niet mij idee om een 12-baans weg aan te leggen in het midden van de stad) Echter op het plein is geen schaduw, geen bankjes en er is geen eten te koop en het was 30 graden. Dus onderweg naar de verboden stad besloot ik terug te gaan omdat het echt te warm was en ik me niet echt lekker voelde. Ik ben nog wel door the gate of heavently peace gelopen maar ben daarna met de metro terug gegaan naar het hotel.
De metro van Beijing is erg interessant en eng. Over het algemeen is het er ALTIJD druk, alleen als je richting de rand van de stad gaat heb je miss kans op een zit plek maar naar het centrum is het altijd staan en een beetje proppen. Dit maakt de metro behoorlijk warm en erg claustrofobisch. Gelukkig is er een airconditioning in de treinen en word er overal in het Engels aangegeven waar je naar toe gaat en hoe de stations heten. Een enkele reis kost 2 yuan en je kunt hier mee overal in de stad komen.
Maandag was mijn eerste officiële stage dag. Echter op deze dag heb ik niet veel gedaan. Als eerste kreeg ik een rondleiding door het hotel, langs de kamers en verschillende afdelingen. Ik had een gesprek met de general manager, ik kreeg een presentatie over de geschiedenis van het hotel, de verschillende hotels van dit bedrijf en over veiligheid. Daarnaast werd er een router geïnstalleerd in mijn kamer, moest ik een uniform passen wat ik officieel niet hoef te dragen, kreeg ik een naamplaatje en werd een Chinese telefoon voor mij opgezet. Dat laatste werd nog interessant omdat mijn telefoon nog niet simlockvrij is en daarom ben ik nu de trotse eigenaar van een oude Nokia zonder kleurenscherm.
Dinsdag zou ik dan officieel beginnen op de marketing afdeling. Ik was ’s ochtends mooi op tijd, krijg ik te horen dat ze een vergadering hebben en dat ik 45 min moet wachten. Na 40 werd ik opgehaald door het hoofd van marketing voor een klein gesprek, het was een kort gesprek waar in duidelijk werd wat een gedeelte van mijn taken zijn en dat ik de rest van de week bij reserveringen en frontoffice zou gaan werken om het hotel beter te leren kennen. Echter ’s middags om 2 uur kon ik pas terecht bij de afdeling reserveringen, dus heb ik de ’s ochtends niet veel meer gedaan dan dingen uitprinten voor school en internetten. ‘s Middags ben ik dus naar de afdeling reserveringen gegaan. Na dat mij was uitgelegd hoe het systeem opera werkte en nadat ik 1 reservering had gemaakt, werd ik terug gestuurd naar mijn kamer om “te rusten”. In andere woorden je ben hier niet nuttig omdat alles toch in het chinees is en ik spreek geen chinees.
Woensdag werd ik om 8 uur ’s ochtends opgehaald voor een medische control, dit is een verplichting vanuit het hotel aan …. Ik werd door een auto van het hotel samen met een medewerker van het hotel naar een klein en verstopt ziekenhuis gebracht. Als eerste werd mijn bloed geprikt, daarna werd er een röntgenfoto van mijn borst gemaakt en daarna werd er een uitstrijkje van mijn kont gemaakt. Na dit alles werd ik weer teruggebracht naar het hotel. Nadat ik een uitgebreid en langzaam ontbijt heb gehad ging ik dus weer naar het reservering departement waar ik de hele dag maar 4 reserveringen heb ingevoerd. Heb me echt nog nooit zo nutteloos gevoeld.
De volgende dag ben ik begonnen bij de front office. Als eerste werd ik naar de backoffice gestuurd om een uniform op te halen. Dit uniform is erg mooi, als het niet te groot is en je Aziatisch bent want het stond me toch lelijk. Maar goed, na dat ik het uniform aanhad kreeg ik de verschillende kamers van het hotel te zien en werd ik een klein beetje ingewerkt met het computersysteem. Eigenlijk werd het me 1 keer uitgelegd en heb ik de rest geleerd van het kijken naar de receptionisten. Ik kon eigenlijk niet veel bij de receptie omdat ik geen login code had voor het computer systeem. De volgende dag snapte ik na een paar uur helemaal hoe het uitchecken ging en ook hoe het inchecken ging, ik wist hoe je de paspoorten moest scannen en begon ik maar wat dingen op te ruimen en de organiseren. (Het is er wel netjes maar mag wel wat schoner)
Vandaag heb ik eens mooi uitgeslapen en ben ik rond half 10 op weg gegaan naar the temple of heaven park. Dit is een park waar the “temple” of heaven staat. Temple staat tussen aanhalings tekens omdat het officieel geen tempel is, de naam voor het meest bekende gebouw is Hall of prayers for good harvest. Dit was een plaats waar de zoon van de hemel ( aka de keizer) rituelen uitvoerden die voor een goede oogst zorgden. Ik ben het park binnengegaan via de oostelijke ingang. Na de ingang stond een groep mensen op rare fluiten te spelen en het klonk niet echt harmonisch. Na een stukje lopen langs dansende mensen, muziek maken de mensen en sportende mensen kwam in terecht bij the hall of prayers for good harvest. In dit gedeelte van het park zie je meer toeristen dat lokale mensen (je moet ook iets meer betalen om hier naar binnen te mogen.) De hall was echt prachtig en heel kleur rijk en ik vraag me echt af hoe dat de culturele revolutie heeft overleefd.
Aan de zijkanten van de tempel waren verschillende hallen met informatie over de tempel en andere dingen. Na dat ik voldoende foto’s had gemaakt ben ik door gelopen naar de Imperial vault of heaven. Dit is een gebouwtje een paar honderd meter ten zuiden van the temple of heaven en dit is te bereiken via the pathway of heaven. Rond dit gebouw staat een ronde muur en als je binnen de muur staat zou je echo kunnen rond gaan als het heel stil is, ook wel de echo Wall genoemd. Helaas was het stervends druk bij de muur en de vault en besloot ik maar verder te lopen naar the round altar. Dit is een rond altaar wat bestaat uit 3 lagen met 9 ingangen, dit alles heeft te maken met de gedachte dat de hemel rond en oneven is en de aarde vierkant en even. Na even te hebben rond gekeken ben ik terug gelopen naar de metro en ben terug gegaan naar het hotel
’s middags ben ik naar een shopping mall dicht bij het hotel gegaan, de naam van deze mall is “the place”(because we are Awesome at naming things -.-) Dit is een interessant voorbeeld van de modernisering van China. The place is een groot plein met aan beide kanten een shopping mall, al word tot nu toe alleen de rechterkant benut, verder is er een immens lcd scherm, een overdekking en een Starbucks. Echter het plein is super leeg en de gebouwen zijn ook erg leeg. Miss verandert dat nog als binnen kort de Zara en de H&M openen maar ik geloof er niet veel van. Voor mij is dit een goed voorbeeld dat de modernisering van China toch best nogal wat nadelen heeft. Want je hebt niks aan half lege winkelcentrums en het feit dat je de overkant van de straat een beetje wazig ziet door de smog.
Voor mij is China nog niet helemaal gemoderniseerd, want als dat wel zo was kon ik gewoon kraanwater drinken en gingen random mensen niet met mij op de foto.
Xx
Romy
Vorige week zaterdag ben ik hier dus aangekomen. De volgende dag ben ik met de metro naar het plein van de hemelse vrede gegaan. Dit is een immens groot plein in het midden van Beijing. Toen ik het grote metro station uit liep, realiseerde ik me dat ik ff was vergeten hoe groot dat plein was. Het is echt immens groot en er zijn heel erg veel toeristen. Vooral veel Chinese toeristen die soms nog foto’s van mij proberen te maken. Het plein wordt omringd door het nationale museum en the great hall of People. Dit is het “parlement” van China dat eens in de 5 jaar bijeenkomt en dus een gigantisch groot gebouw nodig heeft. Midden op het plein staat een monument for the People heros dat nog een beetje schaduw geeft. Aan de andere kant van de weg staat the gate of heavenly peace. Dit is het begin van the forbidden city. Na dat ik 30 min op het plein had rond gelopen besloot ik onder de weg door te gaan en naar de verboden stad te gaan. ( ja onder de weg door, het was niet mij idee om een 12-baans weg aan te leggen in het midden van de stad) Echter op het plein is geen schaduw, geen bankjes en er is geen eten te koop en het was 30 graden. Dus onderweg naar de verboden stad besloot ik terug te gaan omdat het echt te warm was en ik me niet echt lekker voelde. Ik ben nog wel door the gate of heavently peace gelopen maar ben daarna met de metro terug gegaan naar het hotel.
De metro van Beijing is erg interessant en eng. Over het algemeen is het er ALTIJD druk, alleen als je richting de rand van de stad gaat heb je miss kans op een zit plek maar naar het centrum is het altijd staan en een beetje proppen. Dit maakt de metro behoorlijk warm en erg claustrofobisch. Gelukkig is er een airconditioning in de treinen en word er overal in het Engels aangegeven waar je naar toe gaat en hoe de stations heten. Een enkele reis kost 2 yuan en je kunt hier mee overal in de stad komen.
Maandag was mijn eerste officiële stage dag. Echter op deze dag heb ik niet veel gedaan. Als eerste kreeg ik een rondleiding door het hotel, langs de kamers en verschillende afdelingen. Ik had een gesprek met de general manager, ik kreeg een presentatie over de geschiedenis van het hotel, de verschillende hotels van dit bedrijf en over veiligheid. Daarnaast werd er een router geïnstalleerd in mijn kamer, moest ik een uniform passen wat ik officieel niet hoef te dragen, kreeg ik een naamplaatje en werd een Chinese telefoon voor mij opgezet. Dat laatste werd nog interessant omdat mijn telefoon nog niet simlockvrij is en daarom ben ik nu de trotse eigenaar van een oude Nokia zonder kleurenscherm.
Dinsdag zou ik dan officieel beginnen op de marketing afdeling. Ik was ’s ochtends mooi op tijd, krijg ik te horen dat ze een vergadering hebben en dat ik 45 min moet wachten. Na 40 werd ik opgehaald door het hoofd van marketing voor een klein gesprek, het was een kort gesprek waar in duidelijk werd wat een gedeelte van mijn taken zijn en dat ik de rest van de week bij reserveringen en frontoffice zou gaan werken om het hotel beter te leren kennen. Echter ’s middags om 2 uur kon ik pas terecht bij de afdeling reserveringen, dus heb ik de ’s ochtends niet veel meer gedaan dan dingen uitprinten voor school en internetten. ‘s Middags ben ik dus naar de afdeling reserveringen gegaan. Na dat mij was uitgelegd hoe het systeem opera werkte en nadat ik 1 reservering had gemaakt, werd ik terug gestuurd naar mijn kamer om “te rusten”. In andere woorden je ben hier niet nuttig omdat alles toch in het chinees is en ik spreek geen chinees.
Woensdag werd ik om 8 uur ’s ochtends opgehaald voor een medische control, dit is een verplichting vanuit het hotel aan …. Ik werd door een auto van het hotel samen met een medewerker van het hotel naar een klein en verstopt ziekenhuis gebracht. Als eerste werd mijn bloed geprikt, daarna werd er een röntgenfoto van mijn borst gemaakt en daarna werd er een uitstrijkje van mijn kont gemaakt. Na dit alles werd ik weer teruggebracht naar het hotel. Nadat ik een uitgebreid en langzaam ontbijt heb gehad ging ik dus weer naar het reservering departement waar ik de hele dag maar 4 reserveringen heb ingevoerd. Heb me echt nog nooit zo nutteloos gevoeld.
De volgende dag ben ik begonnen bij de front office. Als eerste werd ik naar de backoffice gestuurd om een uniform op te halen. Dit uniform is erg mooi, als het niet te groot is en je Aziatisch bent want het stond me toch lelijk. Maar goed, na dat ik het uniform aanhad kreeg ik de verschillende kamers van het hotel te zien en werd ik een klein beetje ingewerkt met het computersysteem. Eigenlijk werd het me 1 keer uitgelegd en heb ik de rest geleerd van het kijken naar de receptionisten. Ik kon eigenlijk niet veel bij de receptie omdat ik geen login code had voor het computer systeem. De volgende dag snapte ik na een paar uur helemaal hoe het uitchecken ging en ook hoe het inchecken ging, ik wist hoe je de paspoorten moest scannen en begon ik maar wat dingen op te ruimen en de organiseren. (Het is er wel netjes maar mag wel wat schoner)
Vandaag heb ik eens mooi uitgeslapen en ben ik rond half 10 op weg gegaan naar the temple of heaven park. Dit is een park waar the “temple” of heaven staat. Temple staat tussen aanhalings tekens omdat het officieel geen tempel is, de naam voor het meest bekende gebouw is Hall of prayers for good harvest. Dit was een plaats waar de zoon van de hemel ( aka de keizer) rituelen uitvoerden die voor een goede oogst zorgden. Ik ben het park binnengegaan via de oostelijke ingang. Na de ingang stond een groep mensen op rare fluiten te spelen en het klonk niet echt harmonisch. Na een stukje lopen langs dansende mensen, muziek maken de mensen en sportende mensen kwam in terecht bij the hall of prayers for good harvest. In dit gedeelte van het park zie je meer toeristen dat lokale mensen (je moet ook iets meer betalen om hier naar binnen te mogen.) De hall was echt prachtig en heel kleur rijk en ik vraag me echt af hoe dat de culturele revolutie heeft overleefd.
Aan de zijkanten van de tempel waren verschillende hallen met informatie over de tempel en andere dingen. Na dat ik voldoende foto’s had gemaakt ben ik door gelopen naar de Imperial vault of heaven. Dit is een gebouwtje een paar honderd meter ten zuiden van the temple of heaven en dit is te bereiken via the pathway of heaven. Rond dit gebouw staat een ronde muur en als je binnen de muur staat zou je echo kunnen rond gaan als het heel stil is, ook wel de echo Wall genoemd. Helaas was het stervends druk bij de muur en de vault en besloot ik maar verder te lopen naar the round altar. Dit is een rond altaar wat bestaat uit 3 lagen met 9 ingangen, dit alles heeft te maken met de gedachte dat de hemel rond en oneven is en de aarde vierkant en even. Na even te hebben rond gekeken ben ik terug gelopen naar de metro en ben terug gegaan naar het hotel
’s middags ben ik naar een shopping mall dicht bij het hotel gegaan, de naam van deze mall is “the place”(because we are Awesome at naming things -.-) Dit is een interessant voorbeeld van de modernisering van China. The place is een groot plein met aan beide kanten een shopping mall, al word tot nu toe alleen de rechterkant benut, verder is er een immens lcd scherm, een overdekking en een Starbucks. Echter het plein is super leeg en de gebouwen zijn ook erg leeg. Miss verandert dat nog als binnen kort de Zara en de H&M openen maar ik geloof er niet veel van. Voor mij is dit een goed voorbeeld dat de modernisering van China toch best nogal wat nadelen heeft. Want je hebt niks aan half lege winkelcentrums en het feit dat je de overkant van de straat een beetje wazig ziet door de smog.
Voor mij is China nog niet helemaal gemoderniseerd, want als dat wel zo was kon ik gewoon kraanwater drinken en gingen random mensen niet met mij op de foto.
Xx
Romy
